Mənim ərim evə gecə yarısından sonra gəlirdi. Yavaşca qapını açırdı və mətbəxə gizlicə girirdi. Mən divanda uzanırdım, seriala baxırdım. O mənə barmaqlarının ucunda yaxınlaşdı, öz hər zamanki yalanlarını danışmağa başlayırdı ki sifarişçilər firmaya gəldilər ki, onlarla restorana gətmək lazım oldu və s. Oxşar yalanları mən artıq yüz dəfə eşidirdim. Divandan başımı qaldırmayıb, təmbəlcəsinə dedim: "Əzizim, mən yatmaq istəyirəm, gəl sən sabah mənə hər şeyi danışacaqsan, əgər istəsən".
Və komiksin dediyi kimi ondun yalanlarını dinlə və "üz ifadəsi"ndən həzz alın. ƏLAAAA! Mən bu sevinci yaşadım. Mənim ərim heyrətdən dondu. Axı o məndən bunu gözləmirdi! Düşünürdü, onun suallarımla yenə bezdirəcəm , harada idi, niyə zənglərə cavab vermirdi və s. Və, təbii, mənə növbəti nağılı hazırlamağa başladı. Və mən niyə belə etdim? Onu öz günahıyla təklikdə qoydum bu hərəkətimlə.
O günahkardır ya yox, mən hələlik dəqiq bilmirəm. Amma mənə çatan şayiələrdə onun kimisə vardı. Mən, əlbəttə, çox məyus oldum, hətta hönkürüb ağlamaq istəyirdim.
Onu çamadanla birlikdə nərdivandan tullamaq istəyirdim. Bunun kimi, axı mən əmin idim ki, o yalnız məni sevir ki, bizim ailəmizə heç bir təhlükə yoxdur. Burada həqiqət vardı ki, o köynəkləri daha tez-tez dəyişdirir, stomatoloqa qaçırdı, hərçənd əvvəl ondan qorxurdu. Nəsə bu o deyil !
Rəfiqəmlə dərdimi bölüşdüm. O oxşar problemi artıq keçirmişdi. O mənİ sakitləşdirdi və məni inandırdı ki, ərə qəzəbini yükləmək lazım deyil. İsterikada, o qeyd etdi, biz cazibədar görünmürük . "Düşünəcəksən! "Quş balası" gəzməyə uçdu! Dava salma və onu izləməyi düşünmə. Bu alçaldıcıdır və kənardan sadəcə gülməlidir. Öz alçaltma!— o dedi.— onu vərdşlərindən uzaqlaşdır. Əgər, əlbəttə, sən onu çox sevirsən və bağışlamağa hazırsansa!"
Və mən ona qulaq asdım və laqeyd oldum.Növbəti gün gözəllik salonuna qaçdım və tamamilə imidjimi kardinal dəyişdirdim. Hətta özümdə belə cəsarət gözləmirdim. Sonra rəfiqəmin məsləhətinə görə qidanı duzlu etməyə başladım, yanmış verdim.Çayı və ya qəhvəni tökürdükdə isə pəncərəyə fikirli baxırdım. Və guya təsadüfən masaya tökürdüm. Ərim dərhal reaksiya verdi: "Sən nə haqqında ümumiyyətlə düşünürsən? Aşiq olmuş kimisən,?" Cavaba mən müəmmalı gülümsəyirdim . Mən nahaq hesab edirdim ki, rəfiqənin bu məsləhəti cəfəngiyatdır. Məni suallarla yormağa başladı, hansılardan ki, heç birinə cavab almırdı. Bəzən, nə vaxt ki, mən hiss edirdim ki, o mənə diqqetlə baxır, hətta gülüş boğurdu məni. Və mən yenə hücuma keçirdim. Ərim stirahət günləri adətən futbola tələsirdi. Və öyrəşmişdi ki, mən narazıyam. Əvvəl deyinirdim ki,ailəylə olmaqdansa yenə qaçır . Və artıq heç nə danışmıram əksinə, gözləyirəm, nə vaxt ki, o gedəcək. Guya həyəcanlanıram "Əzizim, sən gecikmirsən?" Ümumiyyətlə, mən ona suallar verməyi dayandırdım. Mən oynayırdım, amma oyuna dəyərdi . . Bəzən və inciklik məni boğurdu, amma mən iradəmi yığırdım, həmdə ki, öz ərimin zəif yerlərini mən başqasından çox daha yaxşı bilirəm . Amma heç bir ailə münaqişəsinə mən yol vermirdim.
Belə gözlənilməz davranışım onu əsəbiləşdirirdi. Və bir dəfə mən evə gec gəldim "Harada idin?"sualına qısa cavab verdim: "Ofisdə. Çalışırdım". " niyə geyinib-kecinmisən belə?" — sualına isə. "İndi mən belə həmişə olacağam!" — mən qürurla dedim, əlavə edib ki, yoruldum, yıxılıram və yatmaq çox istəyirəm. Necə gəldi öz geyimimi soyundum və yorğan-döşəyə yıxıldım. Və onun reaksiyasını gizli izləyirdim. NƏ yuxu? Bütün gecəni ərim uzun müddət eyvanda siqaret çəkirdi, ora-bura gedird. O gah mənim otağıma girdi, gah qızımızın otağına girirdi. Xatırlamıram, nə vaxt yatdı, və səhər ondan oyandım ki, ərim mənim saçlarımı nəvazişlə tumarlayırdı. Sonra üzümdən öpdü. Və bu mənə ləzzət etdi. Necə haqlı imiş rəfiqəm. Mən ərimi sevirəm. Və o yalnız mənimdir!

SaqlamHeyat.az